چند شب پیش فیلم زندانیها ساخت آقای مسعود ده‌نمکی رو دیدم. نویسنده و کارگردان خود ایشان بودند. هر لحظه فیلم قابل پیش‌بینی بود. این فیلم ساخته شده بود که چند تا پیام بده و پیامش رو هم بدون هیچ‌خلاقیتی خیلی واضح گذاشت وسط. حتی لازم نبود بیننده از فکر و اندیشه خودش استفاده کنه. در نظر من این فیلم حتی در سطح پایین هم نبود. چون اصلا فیلم نبود. دیالوگ‌هایی که از چندین حرف ساده و دم‌دستی نوشته شده و شوخی‌های محلی مزخرف که در فیلم گنجانده شده که مثلا پیام فیلم رو برای مخاطب شیرین کنه. اونم چه پیامی. خلاصه اگر نمی‌دونستم کارگردان و نویسنده این فیلم کیه؛ تصور می‌کردم کار یک نفر عقب‌افتاده است.
جناب کارگردان اگر برای خودتون احترام قایل نیستید، لااقل به شعور مخاطب توهین نکنید و نظیر چنین فیلمی نسازید. درسته بنده از اخراجی‌های دو و سه و فیلم‌های دیگه شما خوشم نیومد اما این آخرین کارتون دیگه خیلی افتضاح بود.
در پست بعدی در مورد پیام فیلم و اینکه آیا اصلا لازم هست فیلم پیام داشته باشه را منتشر خواهم کرد. البته از دیدگاه خودم و تجربه فیلم‌هایی که دیدم و مطالعه‌ای که در این زمینه داشتم.
درباره این سایت